Begeleide
wandeling

De rivier de Suize

Het zuivere water van de rivier «La Suize» stroomt in de gelijknamige vallei. Deze vredige rivier is nu eens omgeven door weilanden, dan weer omkaderd door kliffen die soms 20 m hoog zijn en ontspringt in Sourcelles en Montagne, op ongeveer 16 kilometer van Faverolles, op een hoogte van 440 m. Daarna stroomt hij door 11 gemeentes, zachtjes kronkelend temidden van idyllische landschappen van het plateau van Langres, om uiteindelijk te stoppen en zich dichtbij Chaumont in de Marne te storten, in Condes, een dorp op een hoogte van 250 m. De lengte van de stroom is in totaal 40 kilometer. De Suize, vaak omgeven door weiland, lest de dorst van de kuddes en is een goede rivier voor forelvissers. Men vindt er ook kleine modderkruipers en donderpadden. De rivier verdwijnt op verschillende plaatsen en het water verschijnt een beetje verder opnieuw wat de kalksteenverschuivingen ten goede komt. Aan de bronnen van de Suize vormen droge graslanden en moerassen een beschermd natuurgebied dat een zeer grote ecologische waarde heeft. In het hart van deze vallei worden de liefhebbers van flora elk jaar opnieuw verleid door de orchideevariëteiten die men er kan waarnemen. Neem even de tijd om van het landschap van deze charmante vallei en zijn flora die een voorliefde heeft voor vochtige grond te genieten. Ook het bos dat men oevervegetatie noemt is kenmerkend aan rivieroevers. Het is samengesteld uit wilgen, essen en elzen.

Als u aandachtig toekijkt, hebt u misschien het geluk om dicht bij de rivier watervogels zoals het ijsvogeltje of de waterspreeuw te zien. In de buurt van het water en blootgesteld aan de zon vormen de stenen muren de typische habitat van de ringslang.

In Faverolles, aan de rechterkant van de brug over de Suize, is onderaan de weg in een uitgestrekt park een burgershuis verborgen dat men «het kasteel» noemt en dat in 1872 gebouwd is. De eerste molen op de Suize werd in 1805 gebouwd. Hij werd door een brand vernietigd en werd vervangen door een grotere molen met 5 paar molenstenen. Toen deze molen in 1871 ook door brand werd verwoest diende de basis voor de constructie van een mooi paviljoen met bijgebouwen dat we vandaag nog kunnen zien. Aan de kanten van de brug kunt u zich de overblijfselen van een hydraulisch systeem voorstellen dat vroeger werd gebruikt voor de werking van de molen.

In het park van het kasteel wordt de door de kliffen beschermde ruimte al heel lang door mensen gebruikt. Zo werd in 1912 een grot van een tiental meter lang verkend. Sommige ontdekkingen, vooral vuursteen, doen vermoeden dat dit vroeger een schuilplaats in de rots was. Behalve op deze site werden er ook op het grondgebied van Faverolles nog veel voorwerpen uit het stenen tijdperk gevonden: schrapers of pijlpunten...

U gaat nu naar de archeologische werkplaats langs de kleine weg die in de richting van de kerk kronkelt. U merkt het verzorgde werk van de oudere generaties die met veel geduld muren van breuksteenmetselwerk maakten om de percelen af te bakenen. Het meest gangbare soort muur wordt gebouwd door tegelijkertijd twee lagen te bouwen met mooie stenen aan de basis en waarbij het midden gevuld wordt met kleinere stenen. Door ervaring kon de metser de beste steen uitkiezen en op de juiste manier plaatsen. Verschillende bouwregels zorgden voor de stevigheid van de muur. Zo plaatse men op halve hoogte bijvoorbeeld bindstenen, tamelijk grote stenen, die heel de dikte van de muur verbond. Bovenaan werd bovenop een laag platte stenen die als deklaag diende een kap gezet die uit verticaal geplaatste stenen bestond, dit wil zeggen naast elkaar zodat ze door hun gewicht het metselwerk vastzetten. Deze traditionele bouwwerken kunnen eeuwenlang meegaan, op voorwaarde dat ze regelmatig onderhouden worden.