Begeleide
wandeling

Een landschap met veelbetekende namen

Nu besteden we even aandacht aan het ons omringende, voortdurend evoluerende landschap dat de tradities van de plaatselijke streek in zich draagt. De oude boomgaarden met appel- en kweepeerbomen doen dienst als graasland. De voren op het land doen vermoeden dat de percelen in de vorige eeuw als landbouwgrond werden gebruikt. De voren die «ados» worden genoemd, zijn gemaakt door een ploeg en diende voor de afwatering van het oppervlaktewater. In de stammen van fruitbomen zoals deze maken sommige vogels zoals de steenuil, de hop en de draaihals graag hun nest.

Achter het dorp Faverolles ziet u aan uw linkerkant in de verte het dorp Marac. Meer op de achtergrond, recht voor u, ontwaart u de gewassen en de vallei waarin de rivier de Suize in de richting van Villiers-sur-Suize stroomt. Nog verder tekent het dorp Leffonds zich af ter hoogte van het loofbos.

U ziet ook naaldbomen die kunstmatig zijn aangeplant om open plekken te vullen. De hagen die vroeger de percelen verdeelden zijn bijna allemaal verdwenen. De natuur verliest ook haar verscheidenheid. Tegenwoordig zijn bijvoorbeeld de weilanden waar vroeger door herders begeleide dieren graasden, ingepalmd door naaldbomen en andere boomsoorten. De overgangsplaatsen tussen bos en landbouwgrond bestaan niet meer.

Maar het landschap evolueert onophoudelijk en zal in de toekomst ongetwijfeld verschillen van dat wat u hier vandaag ziet.

Nu staan we even stil bij de namen van de dorpen en de percelen die we tegenkomen. Deze namen zijn als familienamen, als een soort door voorvaderen nagelaten erfenis, doordrongen van herinneringen en door de jaren heen overgeleverde tradities. De naam van het dorp «Faverolles», een verkleinwoord van Favière, lijkt te betekenen dat men vroeger in dit gebied kleine akkers met tuinbonen kon vinden.

Als u in de verte kijkt, ziet u aan uw linkerkant aan de uitgang van het dorp een bijzonder gehucht. De oudste inwoners herinneren zich dat ze als kind op de weg waarop u nu loopt wandelden. Deze weg heette toen «Chemin des Fourches» en loopt naar het gelijknamige gehucht waarvan de naam naar een oude executieplaats verwijst.

Als u verder kijkt ziet u aan uw rechterkant een promenade die de inwoners van het dorp «on va sur les Napoléons» noemden. Deze naam verwees naar drie, op dit moment verdwenen linden die door de gemeente op deze plaats werden geplant om in 1852 de troonsbestijging van Napoleon III te vieren. Zet uw wandeling verder tot aan de stopplaats aan de voet van de archeologische site van het mausoleum.

Plaats van beluistering: aan de uitgang van het dorp, op de weg in de richting van het mausoleum.